«تسنیم» از ریشه «سنم» به قسمت بالای هر چیزی می گویند. واژه «تسنیم» یک بار در قرآن کریم آمده است، آن جا که می فرماید: «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیم»، این واژه در آیه بعد چنین معنا شده است: «عَیْنًا یَشْرَبُ بها الْمُقَرَّبُونَ». بنابر این، تسنیم عبارت است از: چشمه اى که مقرّبان (درگاه خداوند) از آن مى نوشند.
در روایتی رسول خدا (ص) می فرماید: تسنیم از بهترین نوشیدنى های بهشت است که آل محمد (ص) از آن مى نوشند. و آنان از مقرّبان سابقه دار هستند که شامل رسول اللَّه و على و خدیجه و ذریّه آنان (ع) که در ایمان و عمل به رسول خدا و امیر مؤمنان اقتدا کردند می شود.
گوشه ای از آنچه در برخی تفاسیر در این باره آمده چنین است: «از این آیات استفاده مى شود که "تسنیم" پاک ترین شراب بهشتى است که مقربان آن را به طور خالص مى نوشند،در این که چرا این شراب یا این چشمه "تسنیم" نامیده شده است، می گویند یا به دلیل آن است که این چشمه از رفعت و رتبه بزرگی برخوردار است و یا شرابى است از آسمان بهشت فرو مىریزد. همچنین گفته اند: در حقیقت شراب هاى بهشتى انواعى دارد: بعضى در نهرها جارى است که در آیات متعددى از قرآن به آن اشاره شده است. و بعضى در ظرف هاى دربسته مهر شده است، و از همه مهم تر شرابى است که از آسمان بهشت و یا طبقات بالاى آن فرو مى ریزد و این همان شراب "تسنیم" است که هیچ یک از نوشیدنی هاى بهشتى به پاى آن نمى رسد، و طبعاً تأثیرى که در روح و جان بهشتیان مى گذارد از همه عالی تر و پر جاذبه تر و عمیق تر است، و نشئه روحانى حاصل از آن غیر قابل توصیف است